First of all, I would like to greet y'all a Happy Christmas! 25 pa dito sa Canada so ngayon lang ako bumabati. :) Seen photos in my Facebook and Instagram page.. Pabonggahan ng Pamilya, ng pagkain, palaliman ng "christmas" messages, Costume parties ng mga barkada, Inuman sessions ng mga pariwarang tao, Company Christmas parties at kung ano ano pa. :) Wala talagang tatalo sa pasko sa Pilipinas. Solid kung solid!

As for me, well it wasnt that bad. I gave presents to the in-laws, gave my brother and my sister gifts as well, and naka facetime ko si Mother Bear from the US. Ako, wala eh i dont know what to give myself so on-hold pa din siya. Was planning to buy an iPhone 5c or 5s kaso meron naman akong iPhone 5 na i dont use nakatambak lang sa kwarto. Next was an iPad air pero may iPad mini naman ako. A macbook lappy pero meron naman kasi akong laptop na. New earphones? I got beats, marley, audio technica, skullcandy. Andun na ko sa Future Shop eh... hawak ko na yung mga balak ko sana bilhin sa list ko pero wala at the last minute i backed out.

Kamusta naman ang taon ko? Less on ups, More on downs. Leaving my Friends and my (X)girlfriend was devastating for me. Yun talaga yung ugat ng depression and frustrations ko dito. Ofcourse nasanay ako na through thick and thin, friends ko kasama ko nung asa Pinas ako kasi magisa lang din ako dun eh. Andyan sina Boswell Kitkat and Omel na text away lang sakin. Si AJ na walang ibang kwento kundi mga Babae niya. Si Chucky na kasama kong lumakbay sa Nuvali para sa 1st ever Zombie Run na ginanap sa Pinas haha! And lastly, si Robert, ang kababata at kapitbahay ko and best friend ko na ubod ng landi at puro babae ang kwento pero pagdating sa serious talks, matino naman. I miss my Friends so much. Hindi sapat yung 1 week escape ko last July. Hahah. Sana next year makavisit ulit ako and SANA by this time, mahaba habang bakasyon na! :) Who wouldnt miss my Girlfriend Dramaramas sa Twitter. Isa ding sobrang gumiba sakin. That time kasi we are working things out na eh. Maayos na yung takbo ng relationshit namin then this news of me leaving, hate to say this... ruined us. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya. Pero no choice na eh. I think 2 weeks na lang ata ako nun dito or 1 month nung nabalitaan ko na approved na ko. It was a shocker at first kasi wasnt expecting na makakasama ko kasi I was 26 that time so diba overage na ko. I guess I got lucky. When I left.. our relationship went tumbling down again and just this year we are officially done. She's happy with the Guys she's flirting with back there since umalis ako and Im here tryin to forget all the pain and suffering I got from her. 

Ano naman yung mga magandang nangyari sakin dito? Ofcourse getting a job was the best. I get to experience working with foreign environment kaya napasabak din sa pag iingles. Medyo nakasabay naman pero most of the time ofcourse Im just being me, always quiet. Napadpad ako sa ibat ibang parte ng Alberta. Drumheller, Grand Prairie, Fort McMurray, Red Deer, Medicine Hat to name a few. :) I get to buy all the shit that I wanted! Them all Apple gadgets and an XBOX. Yun lang happy moments ko dito wtf lol. haha. Oh wait, Winter! Sarap ng Winter! Hahaha at ng Snow! 

Im thankful na im still alive and kicking na kahit antaba taba ko na. Ang onti lang ng kinakain ko at parang 1 meal per day na lang ako kumain pero mataba pa din ako. Cant help it, sarap eh haha. Thankful din ako siguro na over and done na kami ni Worst Best Girlfriend ever. Atleast di na ko maghihinala kahit meron naman kasi talagang lalake yun dun sa Pilipinas haha. Wala na ding away awayan. At wala na din akong mahuhuling mga kalalakihan niya. Binati ko siya nung Pasko sa Pinas btw. Syempre kahit na wala na kami, 3yrs din yun so ang laki ng part niya sa buhay ko. At syempre babatiin ko din yun sa New Year. :) 

Hoping for a better year sakin. Sana makaland na ko ng Job ulit dito. So pano.. kitakits sa 2014 Boys and Girls! :)

Its been 2 weeks since i posted a blog and damn I miss it. Well, mahirap naman kasi magisip ng ipopost if youre still jobless. 3 months and still counting wala pa din talaga ako luck. Im starting to question myself kung makakakuha pa ba ako ng trabaho ulit. Nakakainis parang its Philippines all over again. Been sending out a ton of resumes from companies pero wala pa din talaga. I hope before November ends, magkawork na ko. Nakakaburaot na ang magstay sa bahay all week. Gusto mo umalis di naman pwede dahil nagtitipid ka. Gusto mo umalis pero di mo naman alam kung san pupunta. Gusto mo umalis pero wala ka namang kasama. Bukod sa pagiging bum, Being single is really troubling me din. Ang hirap. "Bakit di ka maghanap diyan?" Yan for sure sasabihin niyo sakin. Ganito ha, Ang gusto kasi ng mga Canadians dito eh mga may oto at buff at may tatts, na pute din. Ang mga Pinay naman, syempre ang hanap mga pute! Why would they stick with us Filis kung andito na nga sa abroad diba. 

Hindi na ako tulad ng dati na everyday may naiisip na iblog. Isa yun sa kinainisan ko. I miss it, I miss having avid readers. Having a girlfriend, jobless, and not doing anything does affect your thinking. I mean i have some naman na gusto iblog pero once i type it, yung mga naiisip ko bigla na lang nawawala na parang bula. One more thing. Facebook is a hindrance. Hirap pag natutukso ka irefresh yung newsfeed mo eh. I miss the 2003 Miguel. The 2003 Miguel was awesome dahil andami niyang posts nun eh. Ngayon parang nagrerecycle na lang ako ng mga blogs ko dati. 

I dont consider myself as a "blogger." Hindi eh. I started posting weird crazy stuff sa Multiply and to bloggers, that aint a blog platform. Livejournal, Wordpress, Blogspot or your own domain to name a few sites para maging "blogger" ka. Facebook Notes? doesnt count too. Wannabe ka pag ganon. And to be a "blogger," You should post stuff about the things happening around you, Fashion, Photography, Food or Travel. I dont. Tumblr counts as a blogging site pero ang jologs naman kasi nun eh. Pinoys who use tumblr kinda annoys me. I dont know masyadong hipster kasi eh and pa-cool yung mga tao dun. Dont get me wrong, I do have a tumblr account too pero di ko na siya inoopen for a year na ata or so. I did post some there pero i realized nako di ako papatok dito di ako "cool" like the other kids eh. And browsing tumblr users, wait Pinoy tumblr users, putangina nakakairita lang yung mga pinagpopopost nila eh. Tumblr ask? Tangina magkausap na nga kayo sa Twitter, magkachat na kayo sa Facebook, Nag va-viberan we-chatan na kayo sa isat isa at lahat kayo nasa Pilipinas at may texting pa ha, Paikot ikot lang yung mga pinagsasasabi niyo eh. Paulit ulit na tanong, baduy na mga sagot, tanginang yan. Love stories, Love quotes love blahblah. Tangina sa likod niyan landian naman kayo at pag hindi nag workout iba-bash niyo sa Tumblr niyo. Oo may nasubaybayan ako niyan don. Tumblr designs are cool pero hindi siya idiot friendly eh. Oo sige ang badass ng look ng design mo, panalo yung colors pero puta once you browse one's site, ang hirap hanapin kung pano mag nenext eh. Samahan mo pa ng putanginang paulit ulit na kanta whenever you open the site. Tanginang yan. Multiply pa din talaga yung panalo para sakin. Simple lang at walang kaartehan. Tsaka dun kasi, nakikita mo kung sino yung nag view sayo at kung sino yung nagcheck ng specific post mo kaya panalo talaga eh. Hahah. Shit I miss Friendster and Multiply. Nakakamiss yung "who's viewed me" hahah. Nakakakilig kaya pag nakikita mo na viniew ka ng someone na maganda. 


Hindi ako blogger kasi wala naman ako kilalang bloggers at wala din naman akong sinusubaybayan na blog. Not really into reading your daily life, your passion for fashion, your travels and the foods you eat. Hindi siya interesting for me. Movie reviews? I guess pwede sakin yun because i love watching movies. Sex stories.. Pwede pero ayoko din magbasa nun dahil maiinggit lang ako. 


Hindi ako blogger kasi wala ka namang mapupulot saking aral or life learnings. Puro kagaguhan at kabastusan ang pinopost ko at paninirang puri na medyo may katotohanan lang ang makukuha mo sakin. 

Hindi ako blogger. Nope. Never.

Karamihan satin sinasabi na hindi naman daw sa laki ng tite yan kundi sa performance ng Lalake ang makakapagpaligaya sa isang Babae. Importante daw sa babae na labasan siya kaya anong silbi ng Tite mo kung push ka lang ng push ang ginagawa mo at ang iniisip mo lang eh makaraos ka. Swerte na lang siguro ni Babae kung ang kumakantot sa kanya eh malaki na tite, magaling pa sa kama. Jackpot. With that being said, I disagree na performance ang tinitignan ng Babae. Laki at sukat ng Tite ang MAS gusto nila. Ang mga taong naniniwala lang naman sa kasabihan na yan eh mga mga lalakeng hindi pinagpala sa Tite.

Us asians, kung hindi maliit, nasa average na sukat lang ang ating mga Tite. Im one of those Guys na binigyan lang ng maliit na tite kaya pag alam kong si Babae ay sexually active or mahilig sa sex, naiintimidate ako. Of course madami na kumantot diyan. Madami nang natikmang tite yan. Tulad nung recent exgirlfriend ko, bago naging kami andami na kumantot dun kasi mahilig yun eh tsaka sobrang landi at kati sa Lalake. Bata, Matanda, Pandak, Matangkad, Ibang lahit natikman na nun. Imagine kung gano ko kabang kaba nun diba. Tangina, maliit na nga tite ko, ambilis ko pa labasan. Nung una kaming nagsex hindi ako makapaniwala na nakipagkantutan siya sakin. Kinabahan ako nun what if kung Fubu-hin lang ako nito or one time bigtime lang to, matutuwa kaya siya sa tite ko and so on. Yun ang tumatakbo sa isipan ko. Awa ng Diyos at onting swerte, natuwa naman ng onti ang Puta at naenjoy naman sa performance ko. IS... what im thinking. What if, dahil nga malandi siya at may history sa pagkantot ng kung sino sinong lalake eh, isa lang ako sa mga lalake niya? For 3 fuckin years, sina-sideline niya ko yun pala meron pala siyang Lalake talaga. Holyfuck thats fucked up literally. Tangina sakit sa Puso.

Nanood ako ng Porno kagabi kaya ko narealize na shit its all about the size talaga. Kung nakita niyo lang yung hiyaw ng babae, at napapamura pa siya sa sarap na napapakapit pa sa unan dahil sa laki nung tite na kumakantot sa kanya. Tsaka feeling ko ha, pag malaki tite, hindi ganon mabilis labasan eh. Kasi feeling ko pag malaki, tapos kumakantot, parang walang sensation sa tite eh kaya siguro antagal din nila kumantot. Ako ang average na kantot ko is mga 10-15 minutes kasama na ang hubad at foreplay nun ha. So kung kantot lang 8-10 max. Putanginang yan. Ang record ko lang siguro na hindi ko na magagawa is 7 times in 1 days, tsaka napasuko ko si x. 

Pero seryoso. Who wants a small dick? right? Parang sino bang may gusto ng panget? Hindi masaya ang maliit na tite. Imagine para ka lang tsumupa or nanjakol ng elementary. For us Guys naman with small dicks, na-man handle yung tite natin. Puta, hindi na nakita tite mo dahil nasakop ng buong kamay niya. Di ka niya madi-deepthroat dahil para lang siyang kumain ng regular size na tender juicy hotdog. 

Naniniwala ako na swerte lang ako sa mga nakipagkantutan sakin. Hindi ako naniniwala na nakipagsex lang sila ulit sakin dahil sa performance ko kundi siguro dahil wala sila eh, tsaka siguro pinagbigyan lang talaga nila ko para lang wag na ko mangulit ulit.I feel bad for Litol Miggy as he will never ever taste another pussy, ever.. Maliit na nga, manliliit pa. I wanna die.

Bakit nga ba wala yung letrang I sa pangalan ko. Bakit nga ba tinanggal ko. Kasi naliligaw ako. Hindi ko alam kung san ba patungo tong buhay ko. Hindi ko alam kung paano ba magsisimula ulit. Hindi ko alam kung paano ba ko mabubuhay at makakapag establish dito sa ibang bansa. For 25 years, ive been living in my comfort zone. Tapos ngayon, sa sobrang pananalig ng nanay ko sa Diyos at siguro nasamahan na din ng onting swerte, nakasama ako sa pagalis sa Pilipinas. 

Nung nalaman ko na approved na kami, hindi ako naexcite. Siguro dahil kasi may maiiwan ako. Siguro kasi hindi ko kaya sa ibang bansa. Siguro kasi hindi ko kasama yung mga kaibigan ko. Siguro kasi takot lang ako. Actually, lahat ng yun yun ang rason. Iniwan ko Girlfriend ko (x na ngayon), Hindi ko alam kung anong magiging trabaho ko doon (hindi ako marunong mag english), Wala akong kasamang gumala o manood ng sine, at takot ako. Pinakiusapan ko pa Mama ko at Kuya ko kung pwede bang wag ako sumabay sa pag alis ng Mama ko kasi 2 weeks na lang ata ako nun. Sabi ko, kung pwede sa Pilipinas ako magcecelebrate ng Birthday ko bago ko umalis. Pero wala eh. Ano bang laban ko sa 2 mas matanda sakin. Kung sasagot naman ako o kaya oobject, ako pa yung lalabas na masama at kontrabida. Imbis na pakinggan nila ko, ang nasa utak lang nila eh ang selfish selfish ko ng anak/kapatid.

Hindi ko naman talaga ginustong mapunta dito sa abroad. Kung tutuusin, mas gusto ko pang tiisin ang hirap ng Buhay sa Pilipinas kesa naman sa mabulok sa ibang bansa na walang kilala at walang pamilya. Mas pipiliin ko pang maexperience ang Baha at Bagyo at Ulan kesa sa masarap na Winter at lamig at malinis na simoy ng hangin. Minsan naiisip ko, magpakamatay na lang. minsan naiisip ko magpadeport ako para lang makabalik ng Pilipinas. OO. Halos 1 taon pa lang ako dito. Pero sa 1 taon na yun ang hirap talaga. Hindi ko kaya ang buhay sa ibang bansa. Pinipilit pero talagang nakakadepress. Andito nga Pamilya mo pero parang wala naman dahil hindi mo naman kasama. Naiintindihan ko yung panganay namin may Pamilya na pero minsan kasi parang hindi niya ako tinuturing na pamilya eh. Pupuntahan ako ang excuse sa asawa pupunta sa Office may kukunin. Parang wtf man kapatid mo ko, hello magkadugo tayo, onting oras lang di mo mabigay sakin. Oh well. Ganon siguro talaga pag Pamilyado at na-westernized na ang ugali. Kadalasan yun naman talaga ang nangyayari sa mga Pilipinong napapadpad sa ibang bansa eh. Nakakalimutan na ang Filipino values. Siguro yung iba hindi, pero mostly talaga ganon.

Anyways, since wala pa din akong natatanggap na response sa mga inapplyan kong trabaho dito, susubukan ko ulit bumalik sa pagblo-blog. Halos 3yrs din akong hindi nagblog dahil nabusy ako sa lovelife, sa sex, at sa trabaho eh. Pero hindi ako "blogger" blogger ha. Hindi ako yung tipo ng mga blogger na nagpopost tungkol sa pagkain, sa mga lugar na napuntahan nila, or sa pagiging healthy shit. Random lang mga pinopost ko. Usually puro kabastusan at katarantaduhan. Dati sa multiply ako nagpopost ng blogs ko as in dun ako nakakuha ng avid readers. Di nga ako makapaniwala na may nagbabasa nung mga pinopost ko eh. kasi alam mo yun sobrang bastos at pure katarantaduhan lang mga pinopost ko. Im happy though that i made People smile with my shitty blogs. So yup... Lets do this shit again. :|